08 Mayıs 2009

Pencere Demirlerine Oturan Çocukla Konuştuk



İşte Gezelim Süretelim ekibinin İzmir'in Damlacık mahallesinde rastladığı fantastik çocukla yaptığı röportaj:



-Merhaba ufaklık adın nedir?
-Adım Gürbüz, 9 yaşındayım, pencere demirlerinde ikamet ediyorum, bekarım.
-Peki Gürbüz, neden pencere demiri?
-Çünkü kendimi burada huzurlu ve ayrıcalıklı hissediyorum. Burası benim kurtarılmış bölgem. Geçenlerde dayım gelip alanıma tecavüze kalkıştı ama sığmadı mesela hayvan herif. Burada güvendeyim, alttan insanlar geçiyo falan.
-Hiç inmiyor musun peki ordan?
-İniyorum tabi ki. Okula giderken ve gece yatacağım zaman inmek zorundayım. Ancak sık sık okuldan kaçıp demirlere oturmaya geldiğim için devamsızlıktan atıldım. Geceleri ise yatmadan önce yerime korkuluk bırakıyorum.

-Ailen bu durumuna bir şey demiyor mu peki?
-Başta çok karşı çıktılar. Töbe Allah töbee, mal mısın yavrum sen, git dışarda akranlarınla oynasana. Oturmaktan dana gibi şiştin semirdin dediler. Ama kararımdan vazgeçiremediler.
-Gerçekten ilginç. Peki geleceğe ilişkin planların var mı, ne olmak istiyorsun büyüyünce?
-İlerde burası bana dar gelecek, o yüzden devlet babadan, büyüklerimizden yardım istiyorum, burayı biraz genişletsinler. Büyüyünce muhtemelen mahallenin delisi olacağım, çünkü aklımı kullanmaktan özenle kaçınıyorum. Yoksa normal bir çocuk gelip buraya oturur mu?
-Yani evet. Harbiden mal mısın yavrucuğum? Ne işin var tünemişsin oraya? Biz de gelmiş ciddi ciddi konuşuyoruz ha. Yörüyün gidiyoruz.

3 yorum: